ความสุขอยู่ที่ใจ

ความสุขอยู่ที่ใจ

แต่คนส่วนใหญ่ไพล่ไปแสวงหาความสุขจากที่อื่น
หลายคนใช้เวลาทั้งชีวิตเลือกเก็บก้อนกรวดมาสะสมไว้
กองเป็นภูเขาเลากา
จากนั้นเพียรเก็บเอาก้อนกรวดเหล่านั้น…
... มาคั้นเอา..น้ำหวาน…
กลับต้องพบว่า…เหนื่อยเปล่า…
เพราะไม่เพียงในก้อนกรวดจะไม่มีน้ำหวานเท่านั้น…
แม้แต่น้ำเปล่า ๆ ..ก็ไม่มีอยู่เสียด้วยซ้ำ..
กว่าจะรู้ว่า…น้ำหวาน..ต้องคั้นจากน้ำอ้อย…
หรือจากปวงปุปผาลดามาลย์…
อายุก็ล่วงเลยเข้าวัยชรา..
เสียดายพลัง…เสียดายเวลา…เสียดายโอกาส…
ที่ถูกใช้ไปอย่างไร้แก่นสาร..
สู้เหนื่อยยากลำบากแทบตาย…
กว่าจะพบว่า…
ไม่มีน้ำหวาน..ซ่อนอยู่..ในก้อนกวาด…
แม้เพียงหยดเดียว…